Ukazał się nowy numer Res Rhetorica (czasopismo indeksowane w SCOPUS i WoS, 70 pkt MNiSW) na temat retoryki ciszy, pod redakcją prof. UO dr hab. Katarzyny Molek-Kozakowskiej i prof. UO dr hab. Klary Szmańko. Jest to pokłosie międzynarodowej konferencji Polskiego Towarzystwa Studiów Amerykanistycznych zorganizowanej przez anglistów z Instytutu Nauk o Literaturze i Instytutu Językoznawstwa UO w październiku 2019 r.
Dziesięć tekstów opublikowanych w otwartym dostępie można znaleźć na stronie czasopisma https://resrhetorica.com/ Wydawcą czasopisma jest Polskie Towarzystwo Retoryczne.
Analiza “retoryki ciszy” została podjęta z rożnych perspektyw dyscyplinarnych. Oto niektóre z nich:
The Rhetoric of Silence in Contemporary Autopathography: Susan Gubar and Eve Ensler on Gynecological Cancer – artykuł w języku angielskim https://resrhetorica.com/index.php/RR/article/view/461

Marta Fernandez-Morales z Uniwersytetu Oviedo zastanawia się nad zasłoną milczenia, która spowija tematykę nowotworów narządów rodnych (w odróżnieniu od głośnych kampanii na rzecz przeciwdziałania rakowi piersi). Autorka interpretuje pamiętnikarskie przykłady autopatografii – zapisów przebiegu chorób i ich subiektywnego odczuwania. Brak odpowiednich środków wyrazu, za pomocą których można byłoby podzielić się doświadczeniem choroby utrudnia wielu kobietom pogodzenie się z losem.
Silencing Speech: New American Free Speech Debates – artykuł w języku angielskim
https://resrhetorica.com/index.php/RR/article/view/472
Aneta Dybska z Instytutu Anglistyki UW pisze o współczesnej debacie na temat wolności słowa na amerykańskich uniwersytetach w kontekście wszechobecnej retoryki populizmu. Motywem przewodnim jest odwołanie to wyimaginowanego zbiorowego podmiotu politycznego zwanego „milczącą większością” (silent majority), którego istnienie zasadza się na dychotomii mowy i milczenia. Artykuł analizuje, w jaki sposób przywołuje się motyw świetności narodu amerykańskiego, aby wywoływać oburzenie na politykę tożsamości i polityczną poprawność.
It is More than a Bunch of Numbers: Trauma, Voicing and Identity in Jennifer Chow’s The 228 Legacy – artykuł w języku angielskim https://resrhetorica.com/index.php/RR/article/view/535
Pi-hua Ni (National Chiayi University, Tajwan) omawia powieść Jennifer Chow The 228 Legacy z 2013 r. ukazując związki mało znanej historii masakry 228 z opowieścią o głęboko skrywanych sekretach rodziny Lu. Jest to literacka wizja procesu uzdrawiania, pokazująca związki między naruszaniem ciszy wokół traumy, a pamięcią i tożsamością Amerykanów tajwańskiego pochodzenia. 228 odnosi się do daty 28 lutego 1947 r., kiedy doszło do strajku powszechnego i zamieszek na Tajwanie, które zostały brutalnie stłumione przez władze kuomintangowskie. Do czasu demokratyzacji Tajwanu w latach osiemdziesiątych zakazana była jakakolwiek pamięć o ofiarach tych wydarzeń.
Literary Means of Expressing Trauma: Silence and Darkness in Dara Horn’s Novel The World to Come – artykuł w języku angielskim https://resrhetorica.com/index.php/RR/article/view/433
Artykuł Lucyny Aleksandrowicz-Pędich (SWPS Warszawa) analizuje powieść Dary Horn The World to Come będącą wyrazem traumy społeczności żydowskiej w USA w kontekście antysemityzmu. Motywy prześladowania dotyczą historii pogromów, dyskryminacji w armii amerykańskiej, a także uprzedzeń w obliczu zagrożeń współczesnego terroryzmu. Zagadnienia te wbudowane są w złożoną narrację o związkach rodzinnych, łączącą postacie fikcyjne z historycznymi. Analiza wskazuje, jak wykorzystanie określonych strategii retorycznych związanych z motywami ciszy i ciemności umożliwia Horn przedstawienie traumy zbiorowej.