Pogrążeni w głębokim smutku zawiadamiamy, że dzisiaj, tj. 23 listopada, odszedł od nas
Pan Profesor Stanisław Gajda
Wielki uczony i wielki człowiek, integrujący środowisko językoznawcze całej słowiańskiej Europy, założyciel międzynarodowego czasopisma „Stylistyka”, trzykrotny doktor honoris causa, członek lub przewodniczący kilku najbardziej prestiżowych naukowych gremiów państwowych i międzynarodowych, przyjaciel wielu ludzi w Polsce i za granicą, NASZ MISTRZ.
Człowiek, dla którego praca naukowa była treścią życia, który świętości nauki: prawdę, rzetelność, obiektywizm – sam czcił i innych tego nauczył. Odszedł, gdy jeszcze bardzo chciano go słuchać i czytać, radzić się i konsultować, w momencie, gdy Jego wiedza, rozumienie rzeczy i wciąż niezwykła kreatywność pozwalały Mu patrzeć na rzeczywistość (nie tylko) językową z pozycji usytuowanej – jak to mówiliśmy – „w kosmosie”. Zakładając i rozwijając „opolską szkołę stylistyczną”, wyznaczył swoim uczniom drogę, wprowadził na szerokie wody środowisk polskich i europejskich, pozostawił bogaty dorobek i cenne dziedzictwo, kontakty i przyjaźnie (i półki pełne książek w gabinecie, w większości z dedykacjami autorów). Wpoił poczucie lojalności wobec własnego ośrodka i dumy z niego, a także imperatyw kontynuacji (badań, cyklicznych konferencji, ambitnych projektów etc.).
Wiadomość o Jego śmierci – profesora Gajdy i Staszka – wielu ludzi w uczelniach polskich i zagranicznych pogrąży w szczerym żalu i bolesnym przygnębieniu, ale Profesor, który nigdy, aż do przesady, nie lubił hołdów i pompy, życzył sobie skromnego pożegnania. I tak liczy się tylko to, co zostawił po sobie w bibliotekach, w umysłach, sercach… Końca konduktu, w którym szliby ci wszyscy, którzy coś Mu zawdzięczają, nie byłoby widać.
Panie Profesorze, trudno wypowiedzieć słowa podziękowania, jeszcze trudniej pożegnania, bo wszystko zabrzmiałoby tak bardzo niewspółmiernie… Zresztą nie chciałby Pan żadnego gadania – po prostu: robić swoje, pracowicie, solidnie i bez ociągania się – „licznik bije”!
Przyjaciele i uczniowie
Profesor Stanisław Gajda mi bo za vedno ostal v izjemno lepem spominu. Kot mlad asisten sem prvič prišel v Opole leta 1994, ko je profesor načrtoval vseslovanski projekt Spremembe v slovanskih jezikih 1945–1995. V akademski kolektiv me vpeljal z veliko mero potrpljenja in izjemnim mentorskim pristopom. Prav tako me je povabil k sodelovanju pri moji prvi mednarodni objavi strokovnega članka. Z njim sem potem nekaj let intenzivno sodeloval pri vseslovankem projektu, katerega rezultat je bil izjemen niz monografij o spremembah v slovanskih jezikih po drugi svetovni vojni, kasneje pa sodelovanje ohranil prav v Komisij za slovanske knjižne jezike pri MSK. Za vse sem mu izjemno hvaležen.
Naj počiva v miru.
Vojko Gorjanc, Univerza v Ljubljani
Piszę w imieniu moich Koleżanek i Kolegów z OPOLA z lat 1982-1987, którzy tworzyli tzw. fiszki w czasie zajęć z Profesorem.
Ja studiowałam w tym czasie na kierunku mechanicznym na Wydziale Mat-Fiz-Chem.
Jola Wiśniewska i Ewa Czupryna często opowiadały nam o zajęciach z doktorem (wtedy) S. Gajdą 🙂
Były to dla nas dość tajemnicze zajęcia, pełne ciekawostek o pozycjach i postaciach w literaturze…
Cześć Pamięci Profesora
Danuta Sosnowska-Zajączkowska, Wydz. Mat-Fiz-Chem, kier. mechaniczny.
Z żalem przyjęłam wiadomość o śmierci Profesora, człowieka oddanego wszystkiemu co robił, zasłużonego dla rozwoju językoznawstwa polonistycznego i slawistycznego, dla polonistyk zagranicznych, dla organizacji nauki, inicjatora wielu konferencji przedsięwzięć naukowych, wspaniały rozmówca i dyskutant. Będzie nam go brakowało, ale z jego wspaniały dorobek naukowy zostanie. Sam Profesor zostanie w naszej wdzięcznej pamięci.
Profesor Stanisław Gajda, Członek Polskiego Towarzystwa Językoznawczego od ponad pięćdziesięciu lat, od 2019 roku członek honorowy, były członek Zarządu PTJ pozostanie w naszej pamięci nie tylko jako wielki badacz, który swoją postawą i pracami inspiruje nas w codziennych poszukiwaniach naukowych, ale także jako Animator życia naukowego, niedościgły wzór postawy Uczonego, otwartego, wsluchanego w innych ludzi, skupionego na istocie spraw i sprawach istotnych Człowieka. Część jego pamięci! Tomasz Mika, PTJ
Ze smutkiem i poczuciem olbrzymiej straty dla środowiska językoznawczego przyjęliśmy wiadomość o śmierci
Profesora Stanisława Gajdy,
wybitnego językoznawcy, profesora Uniwersytetu w Opolu, członka rzeczywistego Polskiej Akademii Nauk, trzykrotnego doktora honoris causa, człowieka wielkiej mądrości i niezwykłej skromności, współtwórcy organizowanych przez Towarzystwo Kultury Języka warsztatów językowych dla uczniów i nauczycieli oraz konferencji naukowych stanowiących część projektu „Dialog pokoleń”.
Pozostanie On na zawsze w naszej pamięci jako dociekliwy badacz języka, autor ciekawych poglądów dotyczących filozoficznych podstaw komunikacji ludzkiej, wspaniały mówca, człowiek szerokiego serca, a przede wszystkim prawdziwy przyjaciel, na którym zawsze mogliśmy polegać.
Żonie oraz Bliskim Pana Profesora składamy wyrazy serdecznego współczucia.
Cześć Jego pamięci!
Żegnamy wybitnego Uczonego i Humanistę, otwartego na współpracę oraz inspiracje płynące z wielu źródeł. Sprawy nauki polskiej były dla Niego zawsze najważniejsze.
Stanisławie, spoczywaj w pokoju.
Z głębokim żalem i ze smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci Pana Profesora Stanisława Gajdy… Żegnam Cię, Staszku, dziękując za okazane mi rady, inspiracje naukowe i życiowe, za wsparcie, życzliwość i cierpliwość oraz za Twoje niewyczerpane pokłady energii w naszej wieloletniej współpracy przy realizacji programu naukowego “Rozwój języka polskiego, jego odmian i słownictwa”, a także w wielu różnorodnych działaniach w Instytucie Filologii Polskiej WSP/Uniwersytetu Opolskiego. Spoczywaj w pokoju … Twojej Żonie, Krysi, Wszystkim Twoim Bliskim składam wyrazy głębokiego współczucia i żalu, Zbyszek
W imieniu pracowników, studentów i doktorantów Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego składam szczere wyrazy współczucia Rodzinie, przyjaciołom i współpracownikom śp. Profesora Stanisława Gajdy, Wielkiego Uczonego i Humanisty, wielce zasłużonego dla polskiej i europejskiej humanistyki.
Dziekan Wydziału Polonistyki UW, prof. dr hab. Zbigniew Greń
Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Pana Profesora Stanisława Gajdy, Wielkiego Uczonego, językoznawcy, polonisty i slawisty, prawdziwego Humanisty, cieszącego się wielkim autorytetem z racji wyjątkowych zasług dla polskiej i europejskiej nauki, wieloletniego członka naszego Komitetu.
Rodzinę, przyjaciół i współpracowników Profesora prosimy o przyjęcie wyrazów szczerego współczucia.
W imieniu Komitetu Słowianoznawstwa PAN prof. dr hab. Zbigniew Greń, przewodniczący Komitetu
Społeczność Wydziału Nauk Humanistycznych KUL ze smutkiem przyjęła wiadomość o odejściu pana Profesora Stanisława Gajdy, badacza światowego formatu, naukowca, który nadał kierunek i kształt współczesnym badaniom stylistycznym, założyciela czasopisma “Stylistyka”, członka i przewodniczącego licznych polskich i międzynarodowych gremiów naukowych, organizatora życia naukowego i wychowawcy pokoleń polonistów.
Pan Profesor cieszył się uznaniem i autorytetem zarówno w Polsce, jak i za granicą, co znalazło odzwierciedlenie w nadanych Mu honorowych tytułach doktorskich i odznaczeniach państwowych oraz naukowych. Pozostał jednak człowiekiem skromnym, bez reszty oddanym nauce.
Ci, którzy znali Go osobiście, zapamiętają Pana Profesora jako wzór serdeczności i solidności, mistrza i mentora, wskazującego na humanistyczne perspektywy badań lingwistycznych i podkreślającego społeczne zobowiązania uczonego.
Licząca setki pozycji i dowodząca rozległości horyzontów badawczych – od historii i teorii języka, poprzez onomastykę i socjolingwistykę, po ukochaną stylistykę i lingwistykę tekstu – twórczość naukowa Profesora Stanisława Gajdy pozostanie dla Jego uczniów i czytelników źródłem rozległej wiedzy i inspiracji. Wyrażone zaś przez Niego przekonanie, że “środowisko akademickie powinno znaleźć w sobie zdolności, odwagę i siłę, aby odrodzić wartości, które uległy erozji lub wyparciu, oraz bronić prawdziwego etosu akademickiego”, stanowić będzie drogowskaz dla Uniwersytetu w XXI wieku.
W imieniu Kolegium Dziekańskiego i całej społeczności Wydziału Nauk Humanistycznych KUL
dr hab. Dariusz Skórczewski, prof. KUL
Koledze Konstantemu Gajdzie i Rodzinie zmarłego Profesora kondolencje składają Jolanta Soboń, Anna Wystub i Krzysztof Małys.
Z powodu odejścia do wieczności Szanownego Pana Profesora, wybitnego naukowca, dumy naszej Uczelni, a przede wszystkim dobrego Człowieka składamy najszczersze wyrazy współczucia całej Rodzinie Pana Profesora.
Niech dobry Bóg przyjmie Go do Swojej Chwały, a Was w tych trudnych chwilach niech otoczy swoją opieką.
Zasmuceni wiadomością o odejściu Profesora, z wdzięcznością myślimy o Jego życiu i o spuściznie. Pozostanie On wśród nas w swoich fundamentalnych pracach, w zainicjowanych przez siebie przedsięwzięciach naukowych, w uczniach… I we wspomnieniach wszystkich, którym dane było doświadczyć Jego otwartości, odwagi intelektualnej, niezwykłej kultury i klasy. Poznanie Go było zaszczytem i pozostaje zadaniem…
Rodzinie Pana Profesora, wielkiego Uczonego, Człowieka i Przyjaciela przekazuję wyrazy współczucia.
Wyrazy współczucia bliskim. Pamiętam Profesora jako uczonego, który dbał o język polski, godny styl naukowy i o dostojeństwo uniwersytetu.
Profesorze, Staszku,
tak trudno i boleśnie Cię żegnać. Gdy odchodzi tak wielki Uczony, Szlachetny Człowiek, niezastąpiony Przyjaciel, na usta cisną się słowa głębokiego żalu, ale i podziękowań za wszystko dobro, którym nas obdarzyłeś. Dziękuję Ci za Twoją intensywną, inspirującą, mobilizującą i życzliwą obecność w moim życiu naukowym. Jakże dziś trudno wyobrazić sobie stylistykę bez Twych nowych myśli, otwartych koncepcji, podsuwanych nam lektur i środowisko Instytutu Języka Polskiego, tak mi bliskie, bez Ciebie..
Łączę się w bólu ze wszystkimi, którzy Cię kochali
Odszedł Człowiek przyzwoity, wybitny naukowiec, jedna z najjaśniejszych gwiazd opolskiego i europejskiego środowiska akademickiego. Oddany nauce, zainteresowany wszystkim, ale też uśmiechający się do codzienności. Dziekuję, że miałem zaszczyt posłuchać i porozmawiać z Panem Profesorem Gajdą. Pozostanie na zawsze w pamięci mojej i opolskich botaników, członków Działu Przyrodniczego OTPN. Żal i strata wielka, współczucie dla Rodziny szczere.
Уход Станислава Гайды – ничем и никем не восполнимая утрата. Мы, ученики Маргариты Николаевны Кожиной, скорбим. Пан Станислав был удивительным человеком, потому что воплощал в себе истинные благородство и интеллигентность – весьма редкие качества в наше время. Он был человеком мира, оставаясь открытым для всего нового, умного, прогрессивного. Никогда не делил людей на своих и чужих. Станислав Гайда всегда служил для нас непревзойденным примером человеческого достоинства и подлинного служения науке.
Z wielkim żalem przyjęłam wiadomość o śmierci śp. Profesora Stanisława Gajdy. Jego dokonania w dziedzinie badań stylu, zwłaszcza stylu naukowego, weszły do trwałego dorobku polskiego językoznawstwa.
Połączyła nas przyjaźń naukowa od chwili, gdy Profesor inicjował wydawanie roczników “Stylistyki” – czasopisma skupiającego szerokie kręgi slawistów. Podziwiałam Jego inspirujące działania i wytrwałość w prowadzeniu badań, a konferencje stylistyczne przez Niego organizowane były przez lata stałym miejscem ważnych spotkań lingwistów z różnych ośrodków uniwersyteckich polskich i zagranicznych.
Profesor Gajda był też związany z moim środowiskiem jako wieloletni członek Rady Naukowej Instytutu Badań Literackich PAN. Zasłużył się również w działaniach na rzecz organizacji życia naukowego w placówkach akademickich w całej Polsce.
Zapamiętam Go jako wybitnego Uczonego i pełnego młodzieńczej energii życzliwego Człowieka. Wielki żal, że już Go nie ma wśród nas!
Przesyłam wyrazy głębokiego współczucia Przyjaciołom i Współpracownikom śp. Profesora Stanisława Gajdy z Jego macierzystego środowiska opolskiego i z innych ośrodków akademickich.
Łączę się w żalu z osieroconą Rodziną Zmarłego.
Članovima Instytuta Językoznawstwa Uniwersytetu Opolskiego izražavam iskreno i duboko saučešće povodom teškog gubitka.
Profesor Gajda bio je za mene jedan od najčestitijih ljudi koje sam upoznao u životu.
Veliki naučnik, veliki slavista, veliki humanista i veliki čovjek napustio nas je, ali u mislima, sjećanjima i uspomenama ostaje sa nama, ostaje da živi.
Prošlo je oko 40 godina od našeg upoznavanja i za ovo vrijeme profesor Stanislav Gajda uvijek je u kontaktima isijavao pozitivnu energiju, prenosio entuzijazam na druge i svojim inovativnim poduhvatima kao što su časopis Stilistika, organizacija skupova u Opolu, serija o savremenom stanju u slovenskim jezicima i dr. ostavio je neizbrisiv trag u istoriji stilistike, istoriji slavistike i istoriji nauke.
Bio je to čovjek ogromne radne enegrije, ali i čovjek izuzetno skroman, što predstavlja jedno od najvećih vrijednosti velikih ljudi i naučnika.
Prof. Gajda zaslužio je da mu se odužimo ne samo najljepšim riječima, koje su potpuno na mjestu, nego i da mu se odužimo time što ćemo (a) organizovati skupove o njemu ili povodom njega, (b) trajno obilježiti njegov mjesto u istoriji poljske i slovenske stilistike, istoriji poljske i slovenske slavistike, (c) realizovati one ideje koje su bolest i smrt spriječili da ih sam prof. Gajda realizuje, (d) uvesti nagradu za talentovane mlade slaviste i/ili stiliste koja bi nosila njegovo ime itd.
Jer sve je to zaslužio taj tihi, skromni i veliki čovjek – naš Stanislav.
Branko Tošović
Grac, 25. novembar 2022.
Rodzinie zmarłego Profesora składa kondolencje Dorota Piasecka.
Niewielu jest uczonych, którzy potrafią łączyć otwartość myśli, szerokie spojrzenie na naukę oraz przywiązanie do tradycji badawczej z umiejętnością kreatywnej syntezy i rozwijaniem wielu inicjatyw naukowych. Niełatwe jest też prowadzenie działań integrujących środowiska badaczy polskich i zagranicznych. Takie umiejętności posiadał Profesor Stanisław Gajda i rozwijał je pieczołowicie, epatując przy tym życzliwością.
Otwartość na badania innych kultur naukowych, nie tylko krajów słowiańskich, sprawiła, że jako germanistki byłyśmy regularnie zapraszane i ciepło przyjmowane na konferencjach stylistycznych organizowanych przez Niego i Jego zespół. Na łamach „Stylistyki” zawsze było też miejsce dla aktualnych badań germanistycznych, które mogłyśmy tam prezentować i konfrontować z ujęciami polonistycznymi, jak również dla tłumaczeń tekstów naukowych z języka niemieckiego. Niemieckojęzyczna literatura naukowa stała się pomostem dla naszej współpracy, która była dla nas wielkim wyróżnieniem i zaszczytem.
Pozostaje ogromna wdzięczność za wszystkie mądre słowa wypowiedziane i napisane przez Profesora, do których będziemy wracać, za Jego otwartość i życzliwość.
Rodzinie Pana Profesora składamy serdeczne wyrazy współczucia.
Zofia Bilut-Homplewicz, Anna Hanus, Agnieszka Mac, Dorota Miller, Marta Smykała, Iwona Szwed
Ośrodek Badawczo-Dydaktyczny i Transferu Wiedzy Tekst – Dyskurs – Komunikacja
Uniwersytet Rzeszowski, Katedra Lingwistyki Stosowanej
Для меня лично и для всех членов нашей Стилистической комиссии, работу которой вдохновлял пан профессор Гайда, это невосполнимая утрата. Станислав Гайда – великий учёный. Мы всегда гордились, что он был Почетным председателем нашей комиссии. Нам горько и больно от этой утраты. Постараемся продолжать проекты, которые инициировал пан профессор.
Szanowny Panie Profesorze, Promotorze,
dziękuję za inspirację, przykład, opiekę i ustawianie poprzeczki wysoko…
Rodzinie Pana Profesora składam gorące wyrazy współczucia…
Z wyrazami szacunku
Rodzinę Pana Profesora proszę o przyjęcie wyrazów współczucia, a Tobie – Staszku – serdecznie dziękuję za wieloletnią współpracę organizacyjną i naukową dla dobra nie tylko naszej polonistycznej społeczności akademickiej
Stanislaw Hoc. Odszedl Wielki Uczony,Dobry Czlowiek,czlonek rzeczywisty,a nie korespondent PAN,zyczliwy innym badaczom,wspoltworca UO,Najblizszym wyrazy wspolczucia.
Chtěl bych vyjádřit hlubokou lítost nad úmrtím profesora Stanislawa Gajdy a upřímnou soustrast jeho rodině a blízkým. Práce profesora Gajdy jsem soustavně sledoval a byla pro mě velkou inspirací.
Z wielkim żalem przyjęłam wiadomość o śmierci Profesora Stanisława Gajdy, która przedwcześnie przerwała Jego niezwykle intensywną i owocną pracę badawczą, dydaktyczną i działania na rzecz rozwoju nauki polskiej. Profesor był w środowisku humanistyki polskiej i światowej niekwestionowanym Autorytetem naukowym i moralnym. Wzorem heroicznej pracowitości, całkowitego oddania się nauce i nauczaniu, umiejętności łączenia studiów z niezliczonymi działaniami organizacyjnymi, eksperckimi, popularyzującymi. Był przy tym wspaniałym Kolegą, szczodrze darzącym otoczenie wielkodusznymi dobrami przyjaźni, serdecznością i pogodą ducha.
Odejście Profesora Stanisława Gajdy to niepowetowana strata dla nauki polskiej, dla Jego macierzystego Uniwersytetu i dla Rodziny. Chciałabym złożyć najserdeczniejsze kondolencje Małżonce Profesora, Jego Dzieciom i Wnukom oraz wszystkim Jego Współpracownikom i Uczniom z Uniwersytetu Opolskiego.
Wierzę, że przekonanie humanistów o immortalitas in memoria et litteris znajdzie potwierdzenie w trwaniu i rozwoju Jego dzieł w pracach kolejnych pokoleń.
Żegnaj Panie Profesorze! Byłeś dla mnie i dla wielu wzorem pracowitości, skromności i życzliwości!
S bázňou a smútkom sa vyrovnávame s faktom, že pán profesor Gajda nás včera opustil. Azda jeden z jeho posledných vedeckých textov však plnokrvne žije v nedávno publikovanom slovenskom Jazykovednom časopise k storočnici významného slovenského štylistika profesora Mistríka. A nielen tam. Vedecký odkaz pána profesora Gajdu je vrytý do slovanskej lingvistiky. Za všetko lingvistické a ľudské posolstvo, ktoré nám po ňom zostáva, úprimne ďakujeme.
Vzácny pán profesor! S nesmiernou láskou k Vám, obdivom a hlbokou úctou k Vašej práci a ľudským hodnotám sa lúčime. Vaše vedecké idey aj ľudský vzor skromného, pracovitého, láskavého a žičlivého človeka nás budú viesť ďalej na akademickej a životnej ceste. Za všetko Vám zo srdca ďakujeme.
Będę wspominać Profesora jako ciepłego, sympatycznego i skromnego człowieka, który zawsze lubił zamienić parę słów na życiowe tematy. W imieniu Biblioteki Nauk Społecznych Uniwersytetu Opolskiego składam szczere kondolencje całej Rodzinie.
Nesmírně lituji odchodu profesora Stanislawa Gajdy, drahého přítele a vynikajícího vědce, dlouholetého protagonisty slovanské stylistiky s velkými zásluhami o tento obor. Hlavně z jeho iniciativy jsem získala čestný doktorát Opolské univerzity a při té příležitosti jsme se naposledy viděli… Prosím, aby Staškova rodina i nejbližší kolegyně a kolegové přijali projev mé upřímné soustrasti. Nikdy nezapomenu!
Z podziękowaniem za możliwość wspólnego dorastania, obcowania i podziwu Twojego geniuszu, wiedzy, twórczości i pracowitości. Twój fan i przyjaciel Kazik Lizurej.
Zawsze lekko pochylony, skupiony, poważny i uważny – takim go pamiętamy – my postronni obserwatorzy życia naszej Uczelni. Otaczała Go aureola uczoności – byliśmy dumni z Jego sukcesów. Jak dobrze, że był z nami.
Przesyłam wyrazy współczucia dla Rodziny, bliskich i dalszych znajomych Pana Profesora.
Miej Go, proszę, Panie Boże, w swojej opiece!
Bardzo szczere wyrazy żalu i współczucia.
Zabraknie Uczonego o nieprzeciętnych talentach, ogromnej pracowitości, Odkrywcy
i Twórcy nowych światów poznawczych, Badacza o dorobku cenionym i znanym nie tylko w Polsce. Humanisty!
Zabraknie Organizatora działań naukowych, Inicjatora badań prowadzonych z niezwykłym rozmachem, gorącego i rzeczowego oraz błyskotliwego Dyskutanta.
Zabraknie Człowieka szlachetnego, otwartego na potrzeby bliźnich, życzliwego
i wielkodusznego.
Zabraknie Przyjaciela!
Już zabrakło…
Odszedł prawdziwy przywódca polskiego językoznawstwa początku XXI wieku. Inicjator wielu ważnych przedsięwzięć, otwarty na wszystkie nurty naszej lingwistyki. To dzięki jego staraniom rozpoczęły się prace nad Narodowym Korpusem Języka Polskiego i Wielkim słownikiem języka polskiego PAN. Cześć jego pamięci!
„Kto żyje w sercu tych, którzy pozostają, nie umiera”
Z wielkim smutkiem
przyjęliśmy wiadomość o śmierci
śp.
prof. dr. hab. Stanisława Gajdy
wieloletniego dyrektora Instytutu Filologii Polskiej oraz kierownika Katedry Języka Polskiego Wydziału Filologicznego UO, członka i przewodniczącego Komitetu Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk, członka Komitetu Badań Naukowych, Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów oraz przewodniczącego Komitetu Językoznawstwa PAN, członka rad naukowych wielu instytutów, w tym Instytutu Badań Literackich oraz Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, członka korespondenta Polskiej Akademii Nauk
W naszej pamięci pozostanie jako wybitny uczony
i ceniony nauczyciel akademicki, wychowawca wielu pokoleń
językoznawców i slawistów, oddany ludziom i sprawom Uniwersytetu,
cieszący się autorytetem i szacunkiem środowiska.
Cześć Jego pamięci.
Rodzinie i Najbliższym oraz Przyjaciołom Profesora
wyrazy współczucia i żalu składają,
łącząc się z nimi w bólu